Λένιν: Σοσιαλισμός και θρησκεία

Όλη η σύγχρονη κοινωνία είναι θεμελιωμένη πάνω στην εκμετάλλευση των τεράστιων
μαζών της εργατικής τάξης από μια μηδαμινή μειοψηφία του πληθυσμού, που ανήκει στις τάξεις των γαιοκτημόνων και των κεφαλαιοκρατών*. Η κοινωνία αυτή είναι δουλοκτητική, γιατί οι “ελεύθεροι” εργάτες, που όλη τους τη ζωή δουλεύουν στο κεφάλαιο, “έχουν δικαίωμα” μόνο σε τόσα μέσα ύπαρξης όσα είναι απαραίτητα για τη συντήρηση δούλων που παράγουν κέρδος, για την εξασφάλιση και την διαιώνιση της κεφαλαιοκρατικής δουλείας.
Η οικονομική καταπίεση των εργατών προκαλεί και γεννάει αναπόφευκτα κάθε είδους
πολιτική καταπίεση, κοινωνική ταπείνωση, εξαγρίωση και συσκότιση της πνευματικής και ηθικής
ζωής των μαζών. Οι εργάτες μπορούν να πετύχουν περισσότερη είτε λιγότερη πολιτική ελευθερία
με σκοπό τη διεξαγωγή του αγώνα για την οικονομική τους απελευθέρωση, καμμιά όμως ελευθερία
δε θα τους απαλλάξει από την αθλιότητα, την ανεργία και την καταπίεση, όσο δε θα έχει
αποτιναχτεί η εξουσία του κεφαλαίου.

Λένιν: Η Επαναστασή Μας (Σχετικά με τα σχόλια του N. Sukhanov)

I
Πρόσφατα έριχνα ματιές μέσα στα σχόλια του Sukhanov για την επανάσταση. Aυτό που
φαίνεται κατά το πλείστον είναι η σχολαστικότητα όλων των ασήμαντων-αστών Δημοκρατών μας
και όλων των ηρώων της Δευτέρας Διεθνούς. Εκτός από το γεγονός ότι είναι όλοι υπερβολικά
δειλοί,ώστε όταν έρχονται στη παραμικρή απόκλιση από το Γερμανικό μοντέλο [ του
Σοσιαλισμού ] ακόμα και οι καλύτεροι από αυτούς οπλίζουν τους εαυτούς τους με επιφυλάξεις -
εκτός από αυτό το χαρακτηριστικό, που είναι κοινό σε όλους τους ασήμαντους-αστούς Δημοκράτες
και έχει εμφανιστεί άφθονα από αυτούς σε ολόκληρη την επανάσταση,αυτό που φαίνεται είναι η
δουλική απομίμηση τους του παρελθόντος.

ΛΕΝΙΝ: «Επαγρύπνηση, επιφυλακτικότητα και αντοχή, σύντροφοι!

Ο λόγος που εκφώνησε ο Λένιν στις 15 Ιουλίου 1918 ενώπιον της Πανρωσικής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής, με αφορμή το αίτημα της γερμανικής κυβέρνησης σχετικά με τη φρούρηση της πρεσβείας της στη Μόσχα, του έδωσε την ευκαιρία να καυτηριάσει την πολιτική των αριστερών σοσιαλεπαναστατών καθώς η διαμάχη οδηγούσε το νέο κράτος ταχύτατα στον εμφύλιο πόλεμο.

Σύντροφοι, η Σοβιετική Δημοκρατία μας δεν μπορεί να διαμαρτύρεται για οιανδήποτε έλλειψη
πολιτικών κρίσεων και αιφνίδιων πολιτικών αλλαγών. Άσχετο πόσο απλές, πόσο στοιχειώδεις είναι όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (και δεν μπορούν, φυσικά, να νιώθουν άνετα πλάι- πλάι με τη Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία), σε μια κατάσταση όπως αυτή την οποία την παρούσα στιγμή διερχόμαστε, με τον πόλεμο να συνεχίζεται ακόμη στην προηγούμενή του κλίμακα, οι καταφανώς κυρίαρχες δυνάμεις, ο συνεταιρισμός των δύο ιμπεριαλιστικών ομάδων, εξακολουθεί να προκαλεί πολιτική κρίση και τα παρόμοια. Αναφορικά με ένα τέτοιο γεγονός, το οποίο είτε προσομοιάζει είτε είναι μια πραγματική πολιτική κρίση, έχω να σας κάνω μια ανακοίνωση.

Λένιν - Γράμματα για την τακτική

«Η διδασκαλία μας δεν είναι δόγμα, μα καθοδήγηση για δράση», έτσι έλεγαν πάντα ο Μαρξ και
ο Ενγκελς, που δίκαια ειρωνεύονταν την αποστήθιση και την απλή επανάληψη «διατυπώσεων»,
ικανών στην καλύτερη περίπτωση μόνο να προδιαγράφουν τα γενικά καθήκοντα, που
τροποποιούνται αναπόφευκτα από τη συγκεκριμένη οικονομική και πολιτική κατάσταση της κάθε
ιδιαίτερης περιόδου του ιστορικού προτσές.
Από ποια λοιπόν αντικειμενικά γεγονότα, με ακρίβεια διαπιστωμένα, πρέπει να καθοδηγείται
σήμερα το κόμμα του επαναστατικού προλεταριάτου για τον καθορισμό των καθηκόντων και των
μορφών της δράσης του;

Λένιν: ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ «ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΥ»

Σε μια ολόκληρη σειρά χώρες, κυρίως μικρές που στέκουν παράμερα από τον τωρινό πόλεμο,
λ.χ. στη Σουηδία, τη Νορβηγία, την Ολλανδία, την Ελβετία, ακούγονται φωνές υπέρ της
αντικατάστασης του παλιού σημείου του σοσιαλδημοκρατικού προγράμματος-μίνιμουμ:
«πολιτοφυλακή» ή «εξοπλισμός του λαού» με ένα νέο: «αφοπλισμός». Στο όργανο της διεθνούς
οργάνωσης των νέων «Jugend-Internationale» («Διεθνής των Νέων») δημοσιεύτηκε στο τεύχ. 3
άρθρο της Σύνταξης υπέρ του αφοπλισμού. Στις «Θέσεις» του Ρ. Γκρίμμ πάνω στο ζήτημα του
πολέμου, που συντάχθηκαν για το συνέδριο του ελβετικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος,
βρίσκουμε μια παραχώρηση στην ιδέα του «αφοπλισμού». Στο ελβετικό περιοδικό «Neues Leben»
(«Νέα Ζωή») του 1915 η Ρόλαντ-Χόλστ τάσσεται τάχα υπέρ του «συμβιβασμού» και των δυο
αιτημάτων, δηλαδή στην πράξη υπέρ της ίδιας παραχώρησης. Στο όργανο της διεθνούς αριστεράς
«Vorbote» («Προάγγελος») δημοσιεύτηκε στο τεύχ. 2, άρθρο του ολλανδού μαρξιστή Βάινκοπ
υπέρ του παλιού αιτήματος του εξοπλισμού του λαού. Οι σκανδιναβοί αριστεροί αποδέχονται τον
«αφοπλισμό», όπως φαίνεται από τα άρθρα που δημοσιεύονται παρακάτω, αναγνωρίζοντας πότε-
πότε ότι υπάρχει σ αυτόν ένα στοιχείο πασιφισμού.

Λένιν: ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΑΔΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

Το βασικό ζήτημα κάθε επανάστασης είναι το ζήτημα της κρατικής εξουσίας. Χωρίς το
ξεκαθάρισμα αυτού του ζητήματος δεν μπορεί να γίνει ούτε λόγος για οποιαδήποτε συνειδητή
συμμετοχή στην επανάσταση, για να μην πούμε πια για την καθοδήγησή της.
Η πιο αξιοσημείωτη ιδιομορφία της επανάστασής μας βρίσκεται στο ότι δημιούργησε μια
δυαδική εξουσία. Το γεγονός αυτό πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να το καταλάβουμε εμείς οι ίδιοι. Αν δεν
το καταλάβουμε, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Πρέπει να ξέρει κανείς να συμπληρώσει και να
διορθώσει π.χ. τις παλιές «διατυπώσεις» του μπολσεβικισμού, γιατί, όπως αποδείχτηκε, ήταν γενικά
σωστές, η συγκεκριμένη όμως πραγματοποίησή τους παρουσιάστηκε διαφορετική. Για δυαδική
εξουσία κανένας δεν σκεπτόταν πρωτύτερα και ούτε μπορούσε να σκεφτεί.

Νίκος Ζαχαριάδης - ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Κατά τη κράτησή του στις φυλακές της Κέρκυρας ο Νίκος Ζαχαριάδης έγραψε τέσσερα έργα. Τη μελέτη για τον Παλαμά, για τα βασικά νεολληνικά προβλήματα, το προσχέδιο για το πρόγραμμα του ΚΚΕ και τις θέσεις για την ιστορία του ΚΚΕ.
Αυτό το τελευταίο παραθέτουμε εδώ, όπως εκδόθηκε από την Κ.Ε. του ΚΚΕ τον Οκτώβρη του 1945.

Γράμμα Ζαχαριάδη και η απάντηση της ΜΛΟ (1967)

Το γράμμα του Ζαχαριάδη που γράφτηκε τον Μάη του 1967 προς του κομμουνιστές της Ελλάδας όπου κατέθετε τις απόψεις του για τις εξελίξεις. Τον Σεπτέμβρη υπήρξε απάντηση της Μαρξιστικής Λενινιστικής Οργάνωσης (προπομπού της ΟΜΛΕ).

Προγραμματικές και καταστατικές κατευθύνσεις της Σ.Π.Α.Κ.

Σε σύσκεψη στελεχών της Συνεπούς Αριστεράς, μέλη και στελέχη της ΕΔΑ και του ΚΚΕ στην Ελλάδα που διαχωρίστηκαν από τη ρεβιζιονιστική στροφή του ΚΚΕ που προσπάθησαν να συγκροτήσουν πολιτική κίνηση αλλά τους πρόλαβε η χούντα οπότε δε μπόρεσαν να συνεχίσουν, τον Απρίλη του 1967, ύστερα από βαθειά εξέταση της διεθνούς και εσωτερικής κατάστασης και των καθηκόντων, που στέκουν μπροστά στο αριστερό και λαϊκό κίνημα της Ελλάδας αποφασίζει την ίδρυση της Συνεπούς Πολιτικής Αριστερής Κίνησης με στόχο τη δημιουργία κόμματος. Δημοσιεύτηκε στον Λαϊκό Δρόμο ο οποίος ως εφημερίδα πρωτοκυκλοφόρησε το Γενάρη του 1967.

Γράμμος (Καλοκαίρι του 1948)

Από τον Νίκο Παπακωνσταντίνου, επικεφαλής της αριστερής-αγωνιστικής ιστοσελίδας της Σκιάθου www.sispirosi.gr και αποκλειστικά με δική του πρωτοβουλία, λάβαμε την παρακάτω, πολύ πρόσφατη ηλεκτρονική επανέκδοση ενός σπάνιου ιστορικού ντοκουμέντου του Λαϊκού μας Κινήματος. Η sispirosi.gr το δωρίζει από βάθους καρδιάς σε όλους τους αγωνιστές, σε όλους τους εργαζόμενους της χώρας μας.
Πρόκειται για το έργο "Γράμμος, χρονογραφήματα από την εποποιία της Βόρειας Πίνδου"(1948) που έγραψε ο μαχητής δημοσιογράφος του ΚΚΕ και του ΔΣΕ, Απόστολος Σπήλιος. Σας παραθέτουμε την εισαγωγή της σκιαθίτικης ιστοσελίδας που επανεξέδωσε ηλεκτρονικά αυτό το ντοκουμέντο: